Wat is de betekenis van Verordening?

verordening - Zelfstandignaamwoord 1. een door de autoriteiten opgelegde regeling ♢ Volgens deze verordening is dit niet langer toegestaan. Woordherkomst Naamwoord van handeling van verordenen met het achtervoegsel -ing

Een verordening is een juridisch verbindende regeling van de EU. Een verordening heeft een algemene strekking, is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat. Dit laatste betekent dat een verordening niet eerst hoeft te worden omgezet in nationale wetgeving. Overigens zal soms wel aanvullende nationale regelgev...

verordening - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-or-de-ning 1. waar je je aan moet houden ♢ volgens een politieverordening mag je hier niet parkeren Zelfstandig naamwoord: ver-or-de-ning de verordening ...

Een verordening heeft een algemene strekking. Zij is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat (artikel 249 EG-Verdrag). Een verordening is, net als een richtlijn, een van de rechtsinstrumenten op Europees niveau. Een verordening onderscheidt zich van een richtlijn doordat zij rechtstreeks in elke lidstaat w...

verordening - Een Europese rechtsregel met een rechtstreekse werking in de lidstaten.

Besluit van algemene strekking van een supranationale organisatie waaraan de aangesloten lidstaten rechtstreeks gebonden zijn.

voorschrift of bepaling door een overheidsorgaan - in bijzonder provincie, gemeente, waterschap of bedrijfschap - algemeen bindend vastgesteld. - ordonnantie.

Een verordening is een besluit, houdende een algemeen bindende regeling. In tegenstelling tot de beschikking, die bedoeld is voor een individueel geval, heeft de verordening een algemene werking. Wanneer verordeningen in een specifieke eigen vorm zijn uitgevaardigd, waaraan een eigen benaming is verbonden, dan hantere men in beschrijvingen die bena...

(document met) regels.