Lexicon der Natuurgeneeskunde

Ernst Meyer Camberg (1981).

Gepubliceerd op 11-06-2020

Vermoeidheid

betekenis & definitie

is de natuurlijke reactie van het lichaam op lichamelijke en geestelijke inspanningen. Een teken dat de natuur geeft, dat het lichaam nu rust en ontspanning moet kunnen vinden.

Daarna zijn de vermoeidheidsverschijnselen verdwenen. Ziekelijke vormen, die niet door normale rust- en vakantieperioden te genezen zijn, noemen wij uitputting. In dat geval is het nodig de prestaties na een langere ontspanningsperiode weer voorzichtig op te bouwen en stelselmatig te trainen.V. kan echter ook uitdrukking zijn van lichamelijke (bloedarmoede, stofwisseling, gebreksziekte) of psychische stoornissen (neurose, melancholie). V. verdrijven door stimulerende middelen (caffeïne, cola) leidt, wanneer dit tot gewoonte wordt, tot slaapstoornissen. Wanneer men de v. eens wil verjagen helpt een kort heet bad met koud naspoelen. Theorieën, die vermoeidheidsstoffen verantwoordelijk willen stellen, zijn tot dusver niet gerechtvaardigd, omdat dergelijke stoffen niet aan te tonen zijn. Waarschijnlijk wordt de v. vanuit het vegetatieve zenuwstelsel centraal bestuurd.