De looptijd van de lening is de periode waarin een lening wordt afgelost. Deze termijn wordt voorafgaand aan de lening afgesproken en resulteert doorgaans in een vast bedrag per maand dat afgelost wordt. De betalingen in de looptijd omvatten tevens de rente en bijkomende kosten van de lening.
De lengte van de looptijd wordt bepaald door de hoogte van de lening, het aantal termijnen en het rentepercentage. Ook heeft het type lening invloed op de looptijd van de lening. Zo kent een hypotheek doorgaans een looptijd van tientallen jaren, terwijl een flitskrediet maar een looptijd van maximaal drie maanden heeft. Een persoonlijke lening heeft een looptijd van minimaal zes maanden en maximaal 180 maanden. Sommige kredietverstrekkers verkorten deze periode tot maximaal 120 maanden.
Bij een doorlopend krediet is de looptijd afhankelijk van het kredietlimiet, het effectieve rentepercentages, de aflossing per maand, heropnames en eventuele achterstanden. De looptijd van een doorlopend krediet eindigt dus wanneer de kredietnemer aan alle financiële verplichtingen voldaan heeft. Kredietverstrekkers zijn wel verplicht om een theoretische looptijd te vermelden met de bijbehorende financiële lasten voor de kredietnemer. Bij alle overige leningen wordt de looptijd van het krediet vooraf bepaalt, zodat de kredietnemer weet waar hij of zij aan toe is.
De looptijd kan niet alleen door de kredietverstrekker worden bepaald, maar in vrijwel alle gevallen ook door de kredietnemer (in overleg met de kredietverstrekker). Zo heeft de kredietnemer de mogelijkheid om de looptijd van het krediet af te stemmen op de periode waarover hij/zij over het krediet wil kunnen beschikken. In principe geldt de regel dat hoe hoger het krediet is, hoe langer de looptijd. Een hoog krediet vraagt namelijk om een hoge aflossing, die doorgaans alleen betaald kan worden als het af te lossen bedrag verdeelt wordt over een langere periode.
