noemt men de onbekende schrijver, die in de 5e eeuw n.C. onder de naam van Dionysius* Areopagita een aantal in neo-platoonse geest geschreven werken schreef: Over de goddelijke namen, Over de hemelse hiërarchie, Over de kerkelijke hiërarchie, Over de mystieke theologie. Zij werden o.a. door Scotus Eriugena in het Lat. vertaald en hadden grote invloed op de mystieke en scholastieke theologie der middeleeuwen.
Hun onechtheid werd in de Renaissance o.a. door Valla bewezen.
