(Hebr. Qohèlet, Gr.-Lat.
Ecclesiastes), een van de canonieke boeken der bijbelse wijsheidsliteratuur. De auteur, die zijn gedachten en ervaringen aan Salomo toeschrijft, is in zijn beschouwing van het leven vervuld van een volstrekt pessimisme: alles is ijdelheid; Gods werk is echter ondoorgrondelijk. Daarom doet de mens er goed aan Hèm te vrezen. Het geschrift zal omstr. 200 v.C. ontstaan zijn.
