richting in de Prot. theologie, die het Christendom zocht aan te passen aan het moderne wereldbeeld. Vond in de 19e eeuw haar oorsprong in het optreden van de Leidse hoogleraren J.
H. Scholten en A. Kuenen en de Utrechtse filosoof Opzoomer. De waardering van de Bijbel, de persoon van Christus, de wonderen, enz. ondergingen ingrijpende wijzigingen. Tegenover dit oudere M. is het zgn. rechts-M. sterker Christocentrisch georiënteerd en grenst aan het ethischorthodoxe standpunt. Zowel theologisch als kerkelijk heeft het M. grote invloed geoefend. De term ,,modern” moest meer en meer wijken voor „vrijzinnig”.
