I, Duits keizer 1705-1711 (geb. 1678), zoon van Leopold I, zette met kracht de Spaanse successie-oorlog voort. Gaf godsdienstvrijheid aan de Protestanten in Silezië, bouwde het kasteel Schönbrunn.
II, Duits keizer 1765-1790, keizer van Oostenrijk 1780-1790, geb. 1741. Zoon van Maria Theresia. Typisch verlicht despoot, driftige hervormer, „probeerde altijd een tweede stap te doen, voordat de eerste nog gezet was”. Hief de lijfeigenschap op, vaardigde het Tolerantie-edict uit (1781), hief de contemplatieve kloosters op (1782), centraliseerde het bestuur over Oostenrijk en Hongarije, dwong de Ned. republiek de barrière-steden op te geven en veroorzaakte 1785 een oorlogscrisis door zijn eis van opening der Schelde. Tegen zijn opheffing van de oude instellingen en privileges in België brak hier de Brabantse Omwenteling uit (1789) die tot de Onafhankelijkheidsverklaring der Verenigde Belg. Staten (1790) leidde.
