Asceet

betekenis & definitie

degene, die de ascese beoefent, d.i. de beoefening der deugd tot zelfheiliging, het streven naar de geestelijke volmaaktheid. Dikwijls verbonden met → mystiek, als twee vormen van geestelijk leven, die hierin van elkaar verschillen, dat bij de ascese de nadruk gelegd wordt op de menschelijke werkzaamheid, in de mystiek op de goddelijke genade. Als zoodanig is de ascese een voorbereiding op de mystiek, die echter niet het noodzakelijke gevolg is van een ascetisch leven.