Wat is de betekenis van asceet?

religieus, sober levend persoon. iemand die zich op basis van godsdienstige motieven of levensovertuiging genot ontzegt, sober leeft en beproevingen ondergaat. Voorbeelden: Hij vroeg zich af waarom een mens zo moet lijden en pijn hebben tijdens zijn leven. Hij besluit zijn luxueus leventje vaarwel te zeggen en bij de asceet in de lee...

asceet - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zich aan godsdienstige praktijken en boetedoeningen wijdt en zeer sober leeft

Een asceet (gr. beoefenaar) is iemand die zich alles ontzegt voor het geloof. Alle wereldse genoegens worden geweigerd; asceten vasten en bidden om dichter tot God te komen. Ascetische heiligen hadden wel menselijke emoties, maar die overwonnen ze met hun geesteskracht. Ze bezaten apatheia, wat betekent dat ze vrij waren van menselijke passies en e...

[MLat. asceta, van Gr. askètès] beoefenaar van de ascese.

persoon die zich aan vrome boetedoening wijdt; persoon met sobere levenswijze

iemand die van alle gemak en genot afziet om innerlijk volmaakter te worden. Zulk een strenge levenswijze heet ascese.

degene, die de ascese beoefent, d.i. de beoefening der deugd tot zelfheiliging, het streven naar de geestelijke volmaaktheid. Dikwijls verbonden met → mystiek, als twee vormen van geestelijk leven, die hierin van elkaar verschillen, dat bij de ascese de nadruk gelegd wordt op de menschelijke werkzaamheid, in de mystiek op de goddelijke genade....

iemand die in vrome en strenge afzondering leeft, boeteling; onthouder.

(<Gr.), m. (asceten), 1.(oorspr.) iem. die zich in de eenzaamheid aan vrome boetedoeningen wijdt; 2.(fig.) iem. van zeer vrome, strenge levenswandel : iem. die zich onthoudt van zinnelijke genoegens.