In geographischen zin: het bezetten, bewonen van streken door de menschen, in het landschap weergegeven door woningen, huizen en gebouwen. Het geographisch probleem omvat het onderzoek van de wijze, waarop de woningen in het landschap voorkomen, en de vraag naar het ontstaan en de oorzaken der verschillende typen van nederzettingen.
Het geographisch begrip n. werd gegeven door A. Meitzen, Duitsch historicus, in zijn werk: Siedlung und Agrarwesen der Westgermanen und Ostgermanen.
Meitzen liet vele ongegronde beschouwingen zijn ethnographische thesis dienen. Later kreeg het onderwerp een meer objectieve oriënteering, bevorderd door de Fransche School, inz. door enkele art. van Demangeon.Naast drie hoofdtypen in den vorm der n.: verspreide woningen (Belg. Vlaanderen), uitcenloopende losse agglomeraties (Kempen), vaste hoopdorpen (Ned. Limburg) en dichte steden, komen gemengde typen en locale vormen dikwijls voor. Oude landbouwstelsels (driejarige wisselbouw o.a.), economische invloeden en noodwendigheden van het milieu, sociale toestanden hebben afwisselend naar tijd en plaats de vormen van n. beïnvloed. Lefèvre.
