(electrotechn.), een twee-trapsweerstandsversterker, waarbij de output teruggekoppeld is op de input. Door de eene lamp vloeit anode-stroom, terwijl de andere door de negatieve roosterspanning stroomloos is.
De negatieve roosterlading over den condensator is niet blijvend, doch vloeit door den roosterweerstand af. Zoodra dan in de tweede lamp anode-stroom gaat vloeien, wordt in de eerste door de optredende negatieve roosterspanning de anode-stroom weer nul en zoo vervolgens.
Er vindt dus periodiek een plotselinge overgang van den eenen evenwichtstoestand in den anderen plaats. De periode van de slingering hangt af van den ontlaadtijd van de condensatoren.
Door het plotselinge van de overgangen wijkt de stroom sterk af van een zuiveren sinusstroom. Hij bevat dus behalve de grondfrequentie veel hoogere frequenties, welke alle een veelvoud der grondfrequentie zijn (vandaar multivibrator).
Men gebruikt den m. voor meetdoeleindenenfrequentie-vermenigvuldiging.v. Stekelenburg.