heet de vertaling in het Oudhoogduitsch, van ca. 790-810, van Isidorus van Sevilla’s traktaat. De fide catholica contra Judaeos.
De taal is Alamannisch, vermengd met Rijn-Frankisch. Doel was de beleering over het ware geloof, de verlossing, de Christologie, met bijzonderen nadruk op de leer der H.
Drieeenheid en der Menschwording. Het werk is niet slechts om zijn inhoud, de zuiverheid van taal en schrijfwijze, maar ook om de vlotte, echt Duitsche weergave van den lastigen, abstracten Lat. tekst, alleszins merkwaardig.Uitg.: G. A. Hensch (1893, facsimile van Parijschen codex); E. Steinmayer en F. Sievers, Althd. Glossen (IV 1898). V. Mierlo.
