Wat is de betekenis van traktaat?

traktaat - Zelfstandignaamwoord 1. een overeenkomst tussen staten of andere politieke machten ♢ Er werd een traktaat samengesteld door de staten. 2. een verhandeling Woordherkomst Naamwoord van handeling van trakteren met het achtervoegsel -aat

traktaat - zelfstandig naamwoord uitspraak: trak-taat 1. uitvoerig opstel over een filosofisch of godsdienstig onderwerp ♢ dit traktaat handelt over de tolerantie van mensen Zelfstandig naamwoord: trak-taat het trakt...

ook: tractaat [Lat. tractatus, van tractare = behandelen; zie tractabel] overeenkomst, verdrag; (meestal kleine) verhandeling over wetenschappelijk of godsdienstig onderwerp.

(tractaat) verhandeling; overeenkomst

1. verhandeling, vooral met een godsdienstige strekking, b.v. een traktaat over de schepping; 2. internationaal verdrag, b.v. Noordatlantisch Verdrag. Men spreekt ook wel van pact.

(godsdienstige) vertoog; konvensie, verdrag.

...

o. traktaten; (godsdienstig) vertoog; traktaatje, o.-s; (godsd.) volksgeschriftje.

(trak'ta:t) o. (...taten; -je) I. Eig. 1. Algm. het trakteren, verhandeling. 2. Inz. overeenkomst tussen twee staten om geschillen te voorkomen of te regelen : een sluiten. Syn. → alliantie. II. Metn. 1. Alom. geschrift dat een traktaat (I 1) bevat : godsdienstige -jes verspreiden. 2. Inz. akte waarin een traktaat (I 2) wordt gereg...