Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 23-04-2019

Combinatie

betekenis & definitie

Combinatie - 1° in de wijsbegeerte. Historische combinatie is de ordening van de vaststaande gegevens van het historisch onderzoek omtrent een bepaald onderwerp naar hun uiterlijken en innerlijken samenhang, met het doel een getrouw beeld te ontwerpen van de historische gebeurtenissen, zooals zij werkelijk hebben plaatsgehad.

Lit.: Ch. V. Langlois en Ch. Seignobos, Introduction aux études historiques (Parijs z.j.). F. Sassen 2° In de nat. h i s t. zijn c. van de modificatie duidelijk te onderscheiden vormen, die in de nakomelingschap van erfelijk onzuivere planten of dieren in bepaalde verhoudingen optreden.

3° Combinaties p aan p van n elementen (waarbij p kleiner dan of gelijk aan n is) noemt men in de wiskunde alle systemen, bestaande uit p verschillende elementen van deze n, zóó, dat twee verschillende systemen minstens in één element van elkaar verschillen. Het aantal mogelijke combinaties p aan p van n elementen is n (n—1) .... (n—p+1)/ lx2x .... xp, en wordt voorgesteld door of ("). Herhalingscomb. zijn comb. paan p van n elementen, waarbij hetzelfde element meer dan één keer (maar hoogstens p keer) in hetzelfde systeem mag voorkomen (p kan nu grooter dan n zijn). Het aantal herhalingscombinaties is C£+p_, = n(n+l)..— (n+p—l)/lx2x .... X p, en wordt aangegeven met C ® of Q. (→ Permutatie; Variatie).

Lit.: F. Schuh, Leerboek der theoretische rekenkunde (I, 1919). Verriest