Cantor - (Lat., ook praecentor = voorzanger), in kloosterkerken en andere koorkerken belast met den solozang en de leiding van den koorzang. Dit ambt bestond reeds in de derde (2e ?) eeuw, werd hier en daar (ook onder den naam van psalmista) als een der mindere Orden beschouwd (heden nog bij Maronieten en Syriërs), en ontwikkelde zich (6e—6e eeuw) tot een afzonderlijk koor: → schola cantorum.
“Louwerse.”
