heet het onder ede bevestigen van een leugen: men spreekt bewust onwaarheid of belooft iets, wat men niet wil volbrengen, terwijl men toch God tot getuige durft te nemen van zijn waarachtigheid. Een dergelijke verachting Gods is in zich altijd zwaar zondig.
Ook de burgerlijke wet straft meineed zwaar. Van de meineed moet de eedbreuk — het feitelijk niet volbrengen van het beloofde — onderscheiden worden, zie verder Eed.
