is de sinds de 2de eeuw gebruikelijke naam voor het grote meer, dat in het O.T. meestal Zoutzee, ook wel Woestijnzee of Oostzee wordt genoemd. Het is een reusachtig bekken, zonder afvloeiing, waarin al het water dat er door de Jordaan en enkele kleine rivieren in wordt gestort, moet verdampen.
Door de grote hitte die er het grootste deel van het jaar heerst, bereikt deze verdamping ontzaglijke afmeting, waardoor het zoutgehalte buitengewoon hoog is en het water uitzonderlijk zwaar, zodat alles er op blijft drijven en er geen vissen in kunnen leven. De oevers zijn bedekt met afzetsels van zout en salpeter.
Van oudsher is dit een gebied van zoutwinning. De tegenwoordige Arabische naam Bachr hoet herinnert aan de bekende geschiedenis van Lot (Gen. 19, 23-29).
