bestaat uit handoplegging, volgens overoud kerkelijk gebruik door drie bisschoppen, en begeleidend gebed. In de loop van de tijd zijn aan deze ritus tal van ceremoniën toegevoegd.
In Syrië ontstond in de 5de eeuw het gebruik boven het hoofd van de wijdeling een geopend Evangelieboek te houden, wel een symbool van de uitstorting van de Geest van Christus. In het Westen zijn gedurende de Middeleeuwen bovendien toegevoegd: de zalving van hoofd en handen met chrisma, de overreiking van staf, ring en Evangelieboek, en de intronisatie. zie Wijding.
