Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

Gepubliceerd op 02-01-2020

TIJD

betekenis & definitie

De zin van de tijd in de waardering van de mens hangt samen met zijn kijk op het menselijk leven en de menselijke geschiedenis. De Christen erkent de doelgerichtheid van de geschiedenis en de daarmee gegeven betekenis van de tijd.

De tijd is geen kringloop, maar een voortgaande lijn, gevuld met onherhaalbare gebeurtenissen. Zij wordt omspannen en gedragen door de eeuwigheid Gods.

Door de komst van de Zoon van God in de vergankelijke menselijke bestaanswijze, worden eeuwigheid en tijd in één persoon verbonden. Het samengaan van het tijds- en eeuwigheidsaspect geeft aan de heilsmysteries, die in Christus voltrokken zijn, zowel hun historische localisering als hun boventijdelijke blijvende effectiviteit.

Deze effectiviteit uit zich in de tegenwoordigheid van de verheerlijkte Christus in zijn Kerk. Na zijn verheerlijking staat Christus zelf reeds buiten deze aardse tijd en werkt in de Kerk die op aarde is.

Enerzijds wordt de existentie van de Christen daardoor reeds getrokken in de sfeer van het eeuwige leven, van de andere kant is hij iemand die leeft op het einde der tijden (i Kor. 10 : x i), in de laatste fase van de aardse tijd die afloopt bij de wederkomst van Christus. Zo wordt de eindfase van de aardse tijd gekenmerkt door de eschatologische spanning tussen het in Christus reeds verwerkelijkte en het in de gelovigen nog te verwerkelijken Heil: het is de tijd van de menselijke beslissing tegenover het in Christus aangeboden eeuwige leven (zie ook Eschatologie).

A. H.