(‘kikkən) (kikte, heeft gekikt) [klnb.]
1. het geluid „kik” doen horen : als een puit.
2. enig geluid geven : zodra iemand maar kikt; iemand (niet) horen -.
3. gewag maken, reppen : van of over iets niet (durven) (of mikken); zonder iets, zonder een woord te -.
