('heiləch) v. (-en) Kat. plechtige verklaring van de paus dat een zalige onder het getal der → heiligen (I 2) is opgenomen. Syn. kanonizatie. Enc.
Aan de eigenlijke heiligverklaring gaan de volgende vereisten vooraf : 1) onderzoek door de bisschop;
2) verzoek der postulatores [vragers] aan de Kongregatie der Riten om het proces te doen aanvangen;
3) verlening van de titel eerbiedwaardig;
4) nadat het bewijs geleverd is dat minstens twee wonderen door de voorspraak van de eerbiedwaardige gedaan zijn, zaligverklaring of beatifikatie;
5) na nog twee (soms vier) andere wondertekenen, heiligverklaring of kanonizatie, onder plechtige ceremoniën door de paus zelf, die hierbij onfeilbaar is.
