('faktor) m. [< Lat. facere, werken]
I. (-s) Eert. werkende persoon nl.
1. lid van een rederijkerskamer, belast met het vervaardigen van gelegenheidsgedichten en zinnespelen.
2. Algm. dichter, schrijver : een bekend is de Casteleyn.
II. (-en) (spr. 'to:rən) Tgw. werkend iets nl.
1. Rek. een der samenstellende getallen van een produkt: in 5 x 2 = 10. zijn 5 en 2 -en; een getal in -en ontbinden.
2. medewerkende omstandigheid : met alle -en rekening houden; een van betekenis.
