('duitsə) m. oorlog 1866 tussen Pruisen en Italië enerzijds, Oostenrijk en de meeste staten van de Duitse Bond anderzijds.
Geschiedenis. Pruisen streefde naar de voorrang in Duitsland, Italië verlangde Venetië. Aanleiding er toe gaf de toekomst van Sleeswijk-Holstein, dat door de Tweede Duits-Deense Oorlog gemeenschappelijk bezit van Pruisen en Oostenrijk was geworden. De Pruisen, onder Moltke als chef van de generale staf, trokken met drie legers Bohemen binnen. De 3de juli, bij Königgratz bracht de kroonprins van Pruisen, de Oostenrijkers onder Benedek, een beslissende nederlaag toe. De 24ste juni werden de Italianen onder La Marmora door de Oostenrijkers onder aartshertog Albrecht, te Custozza verslagen.
Ook op zee moest Persano voor Tegetthoff bij Lissa (20 juli) wijken. De Vrede van Praag (23 aug.) bezegelde de uitsluiting van Oostenrijk en schiep de Noordduitse Bond onder de heerschappij van Pruisen, dat Sleeswijk-Holstein verkreeg. Bij de Vrede van Wenen (3 okt.), stond Oostenrijk Venetië aan Italië af.
