bulderen

betekenis & definitie

('buldərən) (bulderde, heeft gebulderd) [wsch. klnb.]

1. een dreunend geluid geven : de wind, een kanon kan -. Syn. fluiten, gieren, huilen, razen.
2. met een geweldig geluid te keer gaan: hij bulderde tegen zijn soldaten. Syn. →: aangaan.