I (be:t) m. (beten; -je)
I. Eig. het bijten met de tanden, hap : een in iets doen, geven; de van een hond; ergens een hele aan hebben, er heel wat aan te kluiven hebben; ik heb. krijg -, de vissen bijten aan.
II. Metn.
1. afgebeten stuk: een lekker -je; iemand de beten uit de mond kijken, zien, afgunstig zijn; iemand geen gunnen, niets. 2. plaats waar een dier gebeten heeft : de van een dolle hond laten uitbranden; een van het hondje hebben, dwaze, zotte dingen doen.
III. beetje Metf. [van II 1] kleine hoeveelheid, weinig : een suiker; een gezelligheid.
