('a:rd) v. (-en) beweging der aardkorst door onderaardse werking: een plotselinge, geweldige -.
Enc. Bij een aardbeving schokt, trilt of schommelt de grond. De afmetingen der bewegingen van de bodem bedragen soms, zelfs vlak bij het uitgangspunt van een aardbeving, die huizen vernielt, slechts enkele millimeters. Aardbevingen worden door de aardbevingsmeter (seismometer, seismograaf) aangegeven. Men onderscheidt: vulkanische aardbevingen, ten gevolge van het instorten van holle onderaardse ruimten; tektonische aardbevingen, die het gevolg zijn van verschuivingen in de aardlagen. In de laatste 50 jaren werden niet minder dan 100 000 kleine ot grote aardbevingen over de wereld waargenomen.
Italië had er het meest nl. ± 25 000. Japan wat minder maar van hevigere aard. Daarna komen de kusten van de Grote Oceaan (vooral Zuid-Amerika), Griekenland, Java en Klein-Azië.
