een van de vroegste joodse wijsgerige denkers (eerste helft van de tweede eeuw v. C.) in Alexandrië die de door Grieken ontwikkelde allegorische methode (Allegorese) van tekstuitleg toepaste bij de interpretatie van de Tora, vooral als het erom ging antropomorfismen (zich menselijkerwijs uitdrukken) in het bijbelse spreken over God te duiden.
Hij deed dit om Grieks-wijsgerige kritiek op het bijbelse Godsbeeld te pareren.
