Het duet met dochter Louise besloot Engelbert met de opmerking ‘Ik heb haar gemaakt’. Van die dingen dus. (Trouw 14-12-1996)
Cor van der Laak, het typetje van Kees van Kooten dat debuteerde in oktober 1978, kon over van alles en nog wat uit zijn dak gaan. Hij hield dan een donderpreek die steevast eindigde met de woorden: ‘Van die dingen dus, van die dingen’. Het zijn woorden die je nog overal tegenkomt: in de spreektaal, in kranten en tijdschriften en in de Tweede Kamer. Dat men Cor van der Laak aanhaalt blijkt onder meer uit de plaats in het betoog: meestal wordt van die dingen dus gebruikt om een redenering of een onderdeel van een betoog af te sluiten. Of de uitdrukking volgt op iets dat men onrechtmatig, ergerlijk of tamelijk onzinnig vindt. Zo schreef het Brabants Dagblad in 1997:
Terwijl verlichting in winkels toch Regel I is. ‘Donkere hoeken leveren minder omzet.’ Van die dingen dus. Daar kan Nuijten uren over filosofe ren.
En Jan Marijnissen, de voorman van de Socialistische Partij, zei in datzelfde jaar tijdens een debat over een wetsvoorstel over arbeidsbemiddeling:
In het werkgeversblad Forum [...] wordt een korte uiteenzetting gegeven voor de lezers, werkgevers, van de komende veranderingen. Laat in dat artikel nu juist alleen maar staan op welke manier en hoe lang arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd blijven bestaan. Van die dingen dus!
De uitdrukking wordt bijna altijd in de vaste vorm van die dingen dus gebruikt. Een fraaie uitzondering op die regel stond in 1995 in Trouw, in een artikel van Nico van Rossen. Hij schreef: ‘Daarop zwijgen de deelnemers. Aha, nu zijn we nog even ver. Van die dingen dus, die voorbijgaan.’ Hier lopen de woorden van Cor van der Laak naadloos over in een boektitel van Louis Couperus, namelijk: Van oude menschen, de dingen, die voorbijgaan...
Overigens is uan die dingen dus nergens zo vaak te lezen als in het tijdschrift Opzij. Dat komt omdat het al jaren de titel is van een column van hoofdredactrice Cisca Dresselhuys. Hiermee omarmt een tijdschrift dat zich een ‘feministisch maandblad’ noemt een gevleugeld woord van een van de meest vrouwonvriendelijke typetjes die Kees van Kooten ooit heeft gespeeld.
Zie ook Cor van der Laak; en wel hierom en hou je d’r buiten Cock.
