De vorige editie van Playgirl tastte nog voorzichtig de dameswensen af door de heren niet te confronterend te fotograferen; deze keer wordt er niets aan de verbeelding overgelaten. (Algemeen Dagblad 26-3-1993)
Hebben dames andere seksuele wensen dan heren? Daar zijn boekenkasten over volgeschreven, die je kunt samenvatten met: ja, die wensen kunnen behoorlijk uiteenlopen. Dit fundamentele verschil tussen man en vrouw rechtvaardigt het bestaan van twee woorden: dameswensen en herenwensen. Maar de praktijk is anders: dameswensen komt vrij veel voor en herenwensen helemaal niet. Hoe komt dat? Door Van Kooten en De Bie. Of beter: door Jacobse & Van Es.
Op 23 maart 1980 wijdden Van Kooten en De Bie een korte thema-uitzending aan de liefde. Walter de Rochebrune, het alter ego van Wim de Bie, betuigde zijn liefde voor Audrey Hepburn, Kees van Kooten had een item over hondenliefde en De Bie zong aan de vleugel het prachtige ‘Ik blijf van je houden, een liefde lang’. Wat later in de uitzending zien we Jacobse & Van Es in de weer met hun nieuwste zaakje: Maison Pretty Boy. (Zie over Jacobse en Van Es Geen gezeik, iedereen rijk.)
Met deze escortservice wilden Jacobse & Van Es wat verdienen aan die ‘losgeslagen wijven’. Jacobse zit achter de telefoon en neemt steeds op met: ‘Maison Pretty Boy voor al uw dameswensen. ’ Hoewel hij de indruk wekt dat ze bossen heerlijke boys in de aanbieding hebben (‘even in de klapper kijken’), is het er maar één: Tedje van Es, door Jacobse aanbevolen als een ‘grote blonde zwaargeschapen Germaanse belhamel’. Maar Van Es stribbelt tegen. Hij heeft die dag al vijf dames ‘geschoren’ en hij wil nog wat overhouden voor zijn Bep. Maar als er dan een dame belt die duizend gulden overheeft voor een triootje, gaat hij toch weer op pad, ditmaal samen met Jacobse. ‘Dat mokkel snuiten we in een kwartiertje.’
Deze beroemde sketch - die twee maanden later werd herhaald en ook op een verzamelband is terechtgekomen - verrijkte het Nederlands met het woord dameswensen. Gezien de bezigheden van Maison Pretty Boy is het niet verwonderlijk dat dit woord altijd in een seksuele context wordt gebruikt, zowel door heren als door dames overigens. Zo schreef Emma Brunt in 1992 in Het Parool:
Zo lang vrouwen uit pure verlegenheid blijven zwijgen over hun verhulde dameswensen, kun je van mannen niet verwachten dat ze er spontaan achter komen wat vrouwen op seksueel gebied nu eigenlijk drijft. En dus geven mannen het maar op, lijkt het wel.
Ze denken er bij voorkeur helemaal niet meer over na, en als ze in het nauw gebracht worden vallen ze uit gemakzucht terug op dat bekende citaat van Freud, die zich immers ook al afvroeg:
Was will das Weib?
Elders gaat het onder meer over ‘geheime dameswensen van de jetset van Beverly Hills’ en over een postorderbedrijf in seksartikelen dat werd opgericht door twee vrouwen die in de bestaande ‘lustontnemende sexshops hun dameswensen niet wilden uiten’. En toen Elegance in 1993 op een onsympathieke manier aan de haal ging met de uitkomsten van een seksonderzoek van Margriet, schreef het Algemeen Dagblad:
Onder de lokkende kop Vanilleseks kauwt Elegance op cynische wijze pagina’s lang de enkele maanden geleden in Margriet gepubliceerde enquête over dameswensen na. En toch worden de uitkomsten nauwelijks representatief geacht. Wie een slechte relatie heeft zou niet hebben meegedaan, veel Margriet-vrouwen zouden de vragen te moeilijk ofte lastig hebben gevonden.
Uit de Maison Pretty Boy-sketch blijkt dat Jacobse vier keer getrouwd is geweest. Langdurige relaties waren het niet, want binnen een maand werkten zijn vrouwen als ‘hostesses’. Daarom zegt Tedje van Es tegen hem: ‘Dat jij niks begrijpt van de vrouwen, zo ben je geboren, maar dat jij nooit iets zal ondervinden van liefde, dat vind ik zielig voor je.’
Zie ook geen gezeik, iedereen rijk; godverdegodver; kneukfilm; mogen wij even overgeven?; neutronenkorrels; samen voor ons eigen; Tedje van Es en vrije jongens.
