Verbaal geweld is het met woorden bewust of onbewust schade toebrengen aan iemand anders. Het kan anderen in figuurlijke zin pijn doen en varieert van vloeken en schelden tot meer subtiele vormen van belediging en intimidatie.
In de politiek komt verbaal geweld vaak voor, waarbij politici grof tegen elkaar kunnen zijn. Voorbeelden hiervan zijn uitlatingen als "Joden de zee in drijven" tegenover "Een kernbom op Gaza". In de sportwereld, met name in het voetbal, is verbaal geweld eveneens wijdverspreid. Supporters kunnen ook zeer provocerend zijn. Hun verbaal geweld wordt soms vergezeld van symbolisch geweld, zoals het gooien van een banaan naar een zwarte speler terwijl er oerwoudgeluiden worden gemaakt.
Zelfs 'lichte' vormen van verbaal geweld hebben betekenis. Voorbeelden zijn 'mansplaining', waarbij mannen op een neerbuigende manier iets aan vrouwen uitleggen, en 'catcalling', waarbij vrouwen op straat worden nageroepen met opmerkingen als "Hé lekker ding, waar gaan we heen?". Ook dwingende goedkeuringen ("Kunst is en blijft het") en quasi-autoritaire afkeuringen ("Dat hoort niet") zijn vormen van verbaal geweld. Vloeken en schelden kunnen soms onschuldig lijken, zoals "Kom GVD hier", dat gezag moet uitstralen. Hoewel schelden vaak wordt gezien als onschuldig ("schelden doet geen pijn"), blijft verbaal geweld de uitoefening van macht over anderen.
