MARTINUS RICHARD, gebooren te Antwerpen, in den Jaare 1591, een der vermaardste Kunstschilders zijner Eeuwe, niettegenstaande hij slegts ééne, en wel de slinkerhand hadde. Naa zich een tijd lang te hebben geoeffend onder den beroemden TOBIAS VERHAACHT, ondernam hij eene reize na Italie.
Twee jaaren vertoefde hij in dat gewest, zijnen meesten tijd besteedende met het aftekenen der voornaamste Steden met roode aarde. Bij zijne wederkomst te Antwerpen, betuigde elk zijne verwondering over ’s Mans ongemeene vorderingen. Veel werks maakende van het aftekenen van groote Gebouwen en Kasteelen, kwam hij, daar door, op zekeren tijd, in merkelijk gevaar. Want, ter voldoeninge van zijne heerschende zucht, genaderd zijnde tot aan den voet van het Kasteel van Namen, wierdt hij ontdekt, voor een vijandlijken Verspieder aangezien, en als zodanig in verzekering genomen. Doch toen men RICHARD vervolgens voor den Slotvoogd der Plaatze gebragt, en hij aan deezen de reden van zijn bedrijf ontvouwd hadt, verkreeg hij straks zijne vrijheid. Door zijne ongemeene bekwaamheid en naarstigheid verworf hij de agting van de vermaardsten zijner Kunstbroederen, met naame ook van VAN DYK; deeze heeft hem in portret gebragt, zo als hij zich vertoonde in zijne Kamer zittende om te schilderen. Onder ’s Mans groote Stukken munt uit, de afbeelding der vlugt van JOSEF en MARIA met het Kindeken JEZUS na Egypte. Midden in dit stuk, op het vlakke veld, vertoont zich een Kasteel, zeer kunstig uitgevoerd. RICHARD overleedt in den Jaare 1636, het vijfenveertigste zijns ouderdoms. Zijn Vader, DAVID genoemd, hoewel geen Schilder, was, egter, een voornaam Kunstkenner. Verscheiden voornaame liefhebbers van Antwerpen zonden hem na Italie, om ’er de beste stukken op te koopen en na Brabant over te brengen.
