JOANNES HEURNIUS, VOLGENS den verlatijnden, doch eigenlijk JAN VAN HEURN GENAAMd, wierdt gebooren te Utrecht, op den 23 Januarij des Jaars 1543, uit een deftig en aloud Nederlandsch Geslagt. Zij, welke nog heden, in den deftigen Burgerstand, te Amsterdam, dien naam voeren, zouden, meent men, insgelijks Takken van dien Stam zijn.
Onze HEURNIUS, WIENS genegenheid zich tot de Geneeskunde bepaaalde, oeffende zich in die weetenschap, eerst te Leuven, daarnaa te Parijs, en eindelijk te Padua; hier wierdt hij vereerd met de waardigheid van Leeraar. Niet lang naa zijne wederkomst in het Vaderland, beklom hij den agtbaaren trap van Schepen in zijne Geboortestad. Doch hij verwisselde die burgerlijke waardigheid, eerlang, met een anderen post, die beter met zijne neigingen strookte. Aan de nieuwlings oprigte Hoogeschoole te Leiden was hij een der eerste Hoogleeraaren. Met zo veel roems gaf hij, geduurende der tijd van twintig jaaren, onderwijs in de Geneeskunde, dat hij den nieuwe Stigtinge geen kleinen luister bijzette. Eens bekleedde hij de waardigheid van Rector Magnificus. Hij overleedt, op den 11 Augustus des Jaars 1601, in den ouderdom van 58 jaaren.
Van ’s Mans naarstigheid en kunde getuigen de veelvuldige Schriften, door hem in ’t licht gegeeven. Behalven zijne verklaaringen over HIPPOCRATES, HEEFT hij geschreeven Institutiones Medicinae. — Praxis Medicina generalis & particularis. — De morbis Capitis. — De morbis Oculorum, aurium, nasi, dentium & oris. — De morbis pectoris. — De Febribus. — De Peste. — De morbis Ventriculi. — De morbis mulierum. In zijn huwelijk met CHRISTINA BAYERS HADT HIj verwekt eenen Zoon, OTTHO HEURNIUS, GEBOOREn in den Jaare 1577, die insgelijks, aan de Leidsche Hoogeschoole, het Hoogleeraarampt in de Geneeskunde bekleedde. Onder andere heeft men van deezen eene Verhandeling De barbarica Philosophia.
