anders de Oude Schans genaamd, lig: in ‘t Noord-Oosterdeel van Nederland, in het Oosten van Groningerland, in de Landstreek der Oldampten, aan de grenzen van Oost-Friesland, en aan den Zeeboezem den Dollart, daar de Rivier de Eems naauwer begint te worden. Het is een zeer fraai Dorp.
Zij, die naar de Bourtange willen, moeten hier door passeeren, laatende het Kasteel of Huis ter Wedde aan de rechterhand liggen. ‘s Lands Staaten hebben aldaar eene Sterkte, ter verzekeringe van het Land van Wedde, ‘t Graafschap Lingen en Groningerland, doen aanleggen. CHRISTOFFEL BERNARD VAN GALEN, Bisschop van Munster, nam, in ‘t Jaar 1672, Bellingwolder-Zijl, of de Oude Schans in. Na dat de Stad Groningen van des Bisschops belegering en woedenden aanval verlost was, werd deeze Schans, door den Luitenant-Colonel EIJBERGEN, op order van den Staat, benevens Groningen en Omlanden, belegerd, en de zig daarin bevindende Munstersche bezetting zodanig benaauwd, dat zij zig, den 28sten October des gemelden Jaars, moest overgeeven. De Predikant aldaar behoort onder de Klassis van ‘t Oldampt en West-Woldingerland.
PETIT, Nederl. Republiek, p. 296. VALKENIER, Verward Europa, p. 801.
