Het wapen van de genie hield zich in het verleden vooral bezig met de verdediging en de aanval van versterkte plaatsen. Pas veel later breidde de taak van de genie zich uit tot zulke moderne bezigheden als de constructie van militaire gebouwen, het leggen van bruggen en mijnenvelden, het aanleggen van spoorwegen . . . . én het opblazen van zulke zaken! Aanvankelijk behoorde ook het leggen van verbindingen tot de taken van de genietroepen; pas gedurende de Tweede Wereldoorlog is die taak in de legers van de meeste landen toevertrouwd aan een afzonderlijk legeronderdeel: dat van de verbindingstroepen.
In Nederland beschikken de genietroepen, samen met de cavalerie (tanks!) over het zwaarste materieel van het leger. Tot dat materieel behoren o.m. reusachtige vrachtwagens, rijdende kranen, bulldozers en draglines. Vele genie-officieren hebben een ingenieursopleiding achter de rug; de meeste manschappen in dit legeronderdeel zijn op een of andere manier gespecialiseerd op technisch gebied. Naast de genie kent het Nederlandse leger ook nog de Technische Troepen, die zich meer met het fijnere technische werk bezig houden (motoren, radio’s, etc.).
GENT
Een van de belangrijkste plaatsen in België, die herinneren aan het rijke verleden van Vlaanderen, is de stad Gent: een levend museum met een bevolking van bijna
200.000 zielen en gebouwd op de plaats, waar Schelde en Leie elkaar ontmoeten.
De oude stad is gebouwd op een eilandje; op een betrekkelijk gering oppervlak liggen hier de prachtige bouwwerken, die de geest van een groot verleden wakker houden: het Stadhuis, het Belfort, het kasteel van de graven van Vlaanderen, het Begijnhof, de gildenhuizen en de trappengevels langs de grachten. De kathedraal van Gent, met de bouw waarvan in de 10e eeuw begonnen werd, is toegewijd aan de Gentse monnik Bavo, die leefde in de zevende eeuw en die ook de schutspatroon is van de stad Haarlem. De kerk bezit een van de prachtigste werken van de Van Eycks: ‘De Aanbidding van het Lam Gods’. Het moderne Gent ligt ten oosten van de oude stad. Wat opvalt is het grote aantal waterwerken: rivierarmen, grachten, beekjes en kanalen, die duidelijk maken waarom Gent van het begin af een druk centrum voor de binnenscheepvaart is geweest. Tegenwoordig is Gents rivierhaven echter, niet meer zo geschikt voor het verwerken van een drukke handelsvaart.
Momenteel is de stad daarom door middel van enkele kanalen verbonden met de Westerschelde en de Noordzee. Via deze kanalen kunnen kleinere schepen de zeer moderne ‘zeehaven’ van de stad bereiken. Handel wordt op deze manier vooral gedreven met Engeland, waarheen Gent fosfaat; superfosfaat en vers fruit exporteert. Belangrijker is echter de import uit dat land, die bestaat uit steenkool, katoen, wol en linnen. Gent vormt verder een belangrijk knooppunt in de doorvoer van produkten, die afkomstig zijn uit het Rijnland en bestemd voor Frankrijk. Ook een gedeelte van de invoer uit Engeland is bestemd voor het Franse achterland van Gent.
Dat is bijvoorbeeld het geval met een deel van de Gentse textielimport uit Engeland. Veel van de ingevoerde textielgrondstoffen worden echter ook verwerkt in de spinnerijen in de omgeving van Gent. Sinds de 13e eeuw staat deze streek namelijk al bekend om haar weefsels. Aanvankelijk werden er alleen maar wollen stoffen vervaardigd, maar onder invloed van de Engelse concurrentie schakelde de textielindustrie spoedig over op laken en katoen, waaraan tenslotte ook jute en linnen werden toegevoegd.
Met haar stadsfeesten, haar Floralia en haar uitgebreide bloemencultures is Gent nog steeds een van de levendigste en schilderachtigste steden van geheel België.