Wie de wereldkaart goed bekijkt, zal ontdekken, dat het grootste gedeelte van de aarde uit .... water bestaat.
Een iets nauwkeuriger studie leert ons, dat minder dan één derde van het aardoppervlak land is: duizenden eilanden en zeven grotere gebieden, die we ‘continenten’ noemen. Slechts twee van die continenten zijn aan alle zijden omringd door water: Australië en Antarctica. Bij de andere is dat niet het geval. Zowel Noord- en Zuid-Amerika als Afrika en Azië zijn door smalle landstroken met elkaar verbonden. Azië en Europa zijn zelfs over zó’n afstand met elkaar vergroeid, dat ze vaak als één continent beschouwd worden. Samen heten ze dan Eurazië.
Azië is van de zeven het grootste én het dichtstbevolkte van de zeven: meer dan de helft van de wereldbevolking bestaat uit Aziaten. Australië is het kleinste van de zeven. Er wonen weinig mensen - maar toch nog altijd meer dan op het ijzige Antarctica, dat .... geen enkele (vaste) bewoner heeft. Hoe de continenten ontstaan zijn is de wetenschap nog altijd niet duidelijk. De meest aanvaardbare theorie op het ogenblik is, dat de continenten berggebieden zijn, die door bewegingen in de aardmassa stukje bij beetje boven het water worden uitgetild en daarna door de werking van allerlei natuurkrachten langzaam worden afgebroken. Een proces, dat uiteraard honderden miljoenen jaren duurt.