Vis is een vroegchristelijk symbool voor Christus.
Naast de lettersymboliek (ICHTYS = Grieks voor vis, = vertaald: Jezus Christus, Zoon van God, Redder) wordt de vis door vroege kerkvaders geïnterpreteerd als een parallel met Christus die zichzelf offert en een vis die zichzelf geeft om gegeten te worden. Associaties met water (de doop), met voedsel (brood en vissen van het wonder in Kana, gezien als symbool voor de eucharistie), en met vissers (apostelen moesten ‘vissers van mensen’ worden).
