Symbool is de Griekse vertaling van symballein. In Griekenland was het vroeger de gewoonte dat twee vrienden, wanneer ze elkaar langere tijd niet zouden zien, een ring of een voorwerp doormidden braken, om de stukken bij het weerzien weer aaneen te voegen. Dat wil zeggen een psychische realiteit, in dit geval een vriendschap, komt materieel tot uitdrukking door het breken en weer samenvoegen van een voorwerp.
De oosterse kerk verstaat onder ‘symbolon’ nog altijd de geloofsbelijdenis, omdat deze de psychische realiteit van het geloof weerspiegelt, zoals in de oudheid een rechtsgeldige akte ‘symbolon’ werd genoemd, omdat morele verplichtingen daarin op materiële wijze werden vastgelegd. Het symbool heeft iets duurzaams, iets eeuwigs. Symbolische afbeeldingen leggen het verband tussen ‘iets anders’ en ‘het eigenlijke’. Voorbeelden van symbolische afbeeldingen van Christus zijn onder andere: ‘Christus Immanuel’, het ‘Niet Slapende Oog’, het ‘Goedmoedig Zwijgen’.
