Een processie-icoon is een op lange stokken gedragen icoon die bij bepaalde kerkelijke feesten voor de processie werd uitgedragen. Ze komen overeen met de standaardicoon, zij het dat ze geen afbeelding op de achterkant hebben.
In de geschiedenis spelen processie-iconen vaak een belangrijke rol, omdat ze bij belegeringen en aanvallen van vijandelijke troepen op de stadsmuren werden rondgedragen. De combinatie van een Moeder Gods en een Nikolaas is op dergelijke iconen de meest voorkomende. Een ander voorbeeld van een processie-icoon is de icoon van de ‘Doop van Christus’, die op de dag van de Grote Waterwijding op 6 januari voor de processie wordt uitgedragen.