Ongelovige Thomas is een thema dat de iconenschilders en beschouwers van hun afbeeldingen steeds opnieuw heeft bezig gehouden, waarschijnlijk omdat ze zich in deze apostel herkennen.
De apostel Thomas wil de verhalen over de verrijzenis van hun meester niet geloven. Dan verschijnt Christus temidden van de apostelen en spoort Thomas aan zijn vinger in zijn zijdewond te leggen. Christus staat meestal wat hoger op een voetplaat, zoals dat gebruikelijk was bij Byzantijnse keizers. Om het ongeloof van Thomas te vergoelijken en de goedheid van Christus jegens zijn verwarde leerling tot uitdrukking te brengen, wordt het tafereel ook wel aangeduid als de ‘Geloofsversterking van Thomas’.
