Wat is de betekenis van VERGOELIJKEN?

v., ûntskuldigje, goedprate, forguodlikje, ophimmelje, bihimmelje, biklauwe, bisleiferje; schertsend —, mei de gek bislaen.

(vergoelijkte, heeft vergoelijkt), goedpraten, verschonen, in het goede voorstellen : iemands slecht gedrag vergoelijken; hij meent het niet zo kwaad, zei hij vergoelijkend.

vergoelijkte, h. vergoelijkt (verschonen): nu zoekt hij zijn misslag te vergoelijken, een fraaie glimp er aan te geven; zijn tekortkomingen vergoelijken.

(vər’goeləkən) (vergoelijkte, heeft vergoelijkt) verschonen, verbloemen, verontschuldigen : zijn tekortkomingen -.

(vergoelijkte, heeft vergoelijkt), goedpraten, verschonen, in het goede voorstellen.

...

VERGOELIJKEN - (vergoelijkte, heeft vergoelijkt), verschoonen, verontschuldigen: iemands slecht gedrag vergoelijken; fouten, tekortkomingen vergoelijken. VERGOELIJKING, v. (-en), het vergoelijken.

...