Afsluitprovisie is de vergoeding die hypotheekadviseurs of intermediairs krijgen van hypotheekverstrekkers voor het afsluiten van een hypotheek. Sinds 2013 geldt er echter een provisieverbod op complexe financiële producten zoals hypotheken, waardoor de afsluitprovisie niet meer bestaat. Tegenwoordig betaalt men apart advies- en afsluitkosten aan de hypotheekadviseur en/of hypotheekvertrekker.
De afsluitprovisie bestond naast een vergoeding voor advies ook uit de kosten voor het afsluiten van een hypotheek. De afsluitprovisie werd door de hypotheekverstrekker aan de hypotheekadviseur betaald. Hypotheekverstrekkers berekenden deze kosten door in de hypotheekrente, waardoor consumenten een hogere rente over de lening moesten betalen.
De reden voor het provisieverbod in 2013 is dat de hoogte van de provisie vaak berekend werd op 1% van de waarde van de hypotheek. Dit betekent dat het aantrekkelijk was voor hypotheekadviseurs om een zo hoog mogelijke hypotheek te adviseren, in plaats van de beste hypotheek voor de consument. Dit risico is met het provisieverbod afgewend.
Tegenwoordig betalen consumenten de advieskosten direct aan de hypotheekadviseurs en worden de afsluitkosten aan de hypotheekverstrekkers betaalt. Het eerste adviesgesprek met een adviseur is vaak gratis. Besluit een consument om meer advies te ontvangen, dan worden hiervoor kosten in rekening gebracht.
Doordat de kosten niet afhankelijk zijn van de hoogte van de hypotheek, is het gemakkelijker de verschillende tarieven van hypotheekadviseurs te vergelijken. De kosten voor het advies worden doorgaans wel bepaalt door de financiële situatie van de consument. Zo betaalt een starter vaak een lager tarief voor advies en afsluiten, terwijl een ondernemer in veel gevallen meer moet betalen.
Voor 2013 was het mogelijk om de afsluitprovisie af te trekken van het belastbaar inkomen in box 1. Hierdoor hoefde er minder belasting betaald te worden. Dit is nog steeds mogelijk met de kosten voor hypotheekadvies en de kosten voor het afsluiten van een hypotheek.
