Gepubliceerd op 21-09-2017

Palladion / Palladium

betekenis & definitie

Palladion of Palladium - In de Griekse en Romeinse godsdienst een oeroud beeld van de schutsgodin van een stad, waarvan de veiligheid afhing van de zorgvuldige bewaring van dat beeld. De Grieken vereenzelvigden het met Athena, de Romeinen met Minerva. Reeds in de Kreto-Mykeense tijd bestond het geloof dat het Palladion door Zeus uit de Olympos was geworpen, omdat Ilos zelf of zelfs Dardanos, de legendarische stichters van Troia, erom gebeden had. Ilion of Troia zou door de Grieken veroverd zijn omdat Odusseus en Diomedes het Palladion eerst hadden geroofd. Volgens de Romeinen had Aeneas het Palladion uit Troia meegebracht. Een Palladion berustte daar in Rome in het allerheiligste van de Vestatempel. Deze twee versies wijzen erop dat meerdere steden zo’n Palladion als talisman bezaten en bewaarden.