Megara - Hoofdstad van de stadstaat Megaris op de Korinthische Landengte tussen Korinthos en Attika, met een belangrijke haven aan de Saronische Golf, recht tegenover het eiland Sala- mis, nl. Nisea.
Na de inval van de Doriërs, die er achtergebleven waren, begon Megara aan de opbouw van een welvarende staat. Vooral de wolhandel en een handelsvloot, die betrekkingen onderhield zowel met Sicilië als met de kuststreken van de Zwarte Zee, maakten Megara tot een bloeiende handelsmetropool. Vanaf de 8e eeuw v.C. zwermde het uit en stichtte vele kolonies, waarvan de voornaamste waren: Hybla (Megara Hyblaea) en Selinus op Sicilië, Chalcedon en Byzantion aan de Bosphorus en verder nog verschillende nederzettingen aan de Zwarte Zee en op de Krim.
In de Zwarte Zee (Pontos Euxeinos) kwamen zij in competitie met Samos en Milete. Aan het einde van de 7e eeuw botsten zij op Athene en na een oorlog verloren zij hieraan Salamis in het begin van de 6e eeuw v.C.
Na de Perzische Oorlogen ging de macht van Megara sterk achteruit. Bij een strijd met Korinthos, dat de grote rivaal was, vooral op Sicilië, stelde het zich onder bescherming van Athene in 459 v.C. Athene bood hulp, doch bleef er met een bezettende macht achter. In 447 v.C. werd het Atheense garnizoen uitgemoord en zocht Megara steun bij Sparta en de Peloponnesische Bond. Athene kondigde een blokkade af voor alle goederen, waarmee Megara handel dreef, en dit over heel zijn imperium. Dat gaf de Megarische economie de genadestoot.
Tijdens de Peloponnesische Oorlog had Megara nog heel wat te verduren vanwege Athene en alleen een snelle hulp van Sparta redde het van de ondergang. In de 4e eeuw bloeide het weer een weinig op, doch op politiek vlak is het van geen betekenis meer geworden.
Op cultureel vlak heeft het vrijwel geen rol gespeeld. Alleen Theognis, als dichter, en Eukleides, als wijsgeer en stichter van de Megarische School, zijn te vermelden.
