Korinthos - Zeer oude stad, die gunstig gelegen was op de Istmos van Korinthos en daardoor de doorgang van Midden-Griekenland naar Zuid-Griekenland controleerde. Korinthos had twee havens, nl. Lechaion aan de Golf van Korinthos en Kenkreai aan de Saronische Golf.
Na de inval van de Doriërs viel Korinthos in handen van Temenos, die ook Argos toegewezen had gekregen. De opgang van Korinthos begon onder de Dorische Bacchiaden in de 8e eeuw v.C. en het stichtte zelf kolonies in Korkyra en Syrakusae. Het was toonaangevend op gebied van de scheepsbouw en pottenbakkerij (Korinthische stijl). In de 7e eeuw werd het geregeerd door tirannen, waardoor het tot zijn hoogste bloei kwam (zie Periandros van Korinthos).
Na de periode van de tirannen in de 7e eeuw v.C. werd Korinthos oligarchisch-democratisch georganiseerd en bestuurd door een raad van 80 leden, geleid door een kleine regering van 8 man. Handel en nijverheid bloeiden nog en Korinthos trad herhaaldelijk op als bemiddelaar tussen de grote rivalen onder de Griekse bondstaten: Athene, Sparta, Aegina, Thebe. Korinthos vocht mee tegen de Perzen in de slag van Salamis, bij Plataea en Mykale.
Naarmate de macht en het imperialisme van Athene groeiden, bekoelden de vriendschappelijke betrekkingen tussen Korinthos en Athene en de betwistingen omtrent Korkyra en Potideia waren de onmiddellijke oorzaak voor het uitbreken van de Peloponnesische Oorlog in 431 v.C. Hierdoor leed Korinthos zware verliezen aan schepen en kolonies, alsmede op gebied van zijn handelsbetrekkingen, en werd het een van de hardnekkigste tegenstanders van Athene. Na de ineenstorting van Athene evenwel probeerde Korinthos weer aan te leunen bij Athene, ook met Argos en Boeotië, tegen het tirannieke optreden van Sparta. Zo kwam het tot de Korinthische Oorlog (395-386 v.C.).
Tijdens de daaropvolgende onrustige periode met Epameinondas van Thebe en Philippos II van Makedonië trachtte Korinthos een neutrale positie te handhaven en na de slag van Chaironea in 338 v.C. werd het door Philippos uitgekozen als zetel van de door hem opgerichte Helleense Bond.
In de hellenistische periode raakte Korinthos betrokken bij de troebele gebeurtenissen van de diadochenstrijd. Het werd lid van de Achaïsche Bond, waarvan het de hoofstad werd. In 146 v.C. werd het door Rome verwoest.
In 44 v.C. werd Korinthos weer opgebouwd en als hoofdstad van de Romeinse provincie Achaea kende het een heropleving van zijn handel en nijverheid. In de Keizertijd werd het bezocht door de grote figuren, zelfs door keizer Nero, die gepoogd heeft een kanaal door de Isthmos te laten graven. In 521 n.C. werd Korinthos door een aardbeving verwoest.
