Gepubliceerd op 19-09-2017

Kleon

betekenis & definitie

Kleon - Atheens politicus tijdens de Peloponnesische Oorlog (5e eeuw v.C.). Hij trad op het voorplan door zijn aanklachten tegen de natuurfilosoof Anaxagoras en Perikles. Na de dood van Perikles in 429 v.C. beïnvloedde hij als een echte demagoog de volksmassa en kreeg hij de oorlogvoering tegen Sparta in handen. Aldus werd hij van eenvoudig leerlooier de belangrijkste figuur in de Atheense staat. Kleon was een verwoed oorlogsstoker, die onder geen enkele voorwaarde vrede met Sparta wilde sluiten en kritiek uitbracht op maatregelen in die zin voorgesteld.

Tot strateeg gekozen, wist hij in 425 de Spartanen op het eiland Sphakteria tot overgave te dwingen in een mum van tijd. Daarop verhoogde hij de bijdragen (zie Phoros) van de bondgenoten in de Delisch-Attische Zeebond. Verzet en tegenslagen werden zijn deel. In 422 leed hij bij Amphipolis een zware nederlaag tegen de Spartaan Brasidas en sneuvelde.

In het historisch werk van Thukydides en in enkele komediestukken van Aristophanes wordt harde kritiek op Kleon uitgebracht als het type van de volksmisleider en noodlottig demagoog.

< >