kritiek - Zelfstandignaamwoord 1. uitingen die een vraagteken plaatsen achter iemands gedrag of zienswijze ♢ Er kwam zware kritiek op het optreden van de troepen. 2. een document dat kunstzinnig commentaar levert op een optreden, tentoonstelling, boek , film of andere kunstuiting ...

kritiek - zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk naamwoord uitspraak: kri-tiek 1. het noemen van fouten ♢ jij hebt altijd alleen kritiek op mij 1. kritiek leveren [zeggen wat fout is] ...

[Fr. critique, van Gr. kritikos = tot het oordelen behorend; kritès = rechter; zie crisis] I zn beoordeling, spec. van kunstwerk; het aantonen van gebreken of fouten, vaak in betekenis: vitten; II bn een crisis of keerpunt betreffend, hachelijk.

beoordeling; hachelijk

kritiek - Het analyseren en beoordelen van de kwaliteit van voorwerpen, handelingen of plannen die door de mens zijn gemaakt. Gebruik 'recensies' voor kritische beschrijvingen of analyses van betrekkelijk recente werken of gebeurtenissen.

1. waardering, beoordeling; kritiek is niet altijd afkeurend. Kritisch: gauw geneigd tot oordelen; in staat tot een scherpe onderscheiding: de professor had in zijn studenten kritische toehoorders; 2. kritiek betekent ook hachelijk, gevaarlijk: toen de dijk doorbrak, werd de toestand kritiek.

De balletkritiek staat nog in de kinderschoenen. De meeste balletkritieken verschijnen in de vorm van kranteartikelen, maar weinig kranten hebben een gespecialiseerde medewerker. Aan de basis van een goede balletkritiek liggen de kennis van de verschillende danstechnieken, van de muziek en van historische achtergronden alsmede een kritische ingeste...

hachelijk, bedenkelijk

1. s., krityk. 2. adj., krityk, faei; het is —, it baernt op ’e neil.

(<Fr.-Gr.), I. zn. v. (-en), 1. beoordeling, hetzij van de waarde, de goede en slechte hoedanigheden van voortbrengselen van "wetenschap of kunst, ook van de daden, de handelingen, het gedrag van personen,, hetzij van de juistheid van wat is overgeleverd, waargenomen enz.: grondige, wetenschappelijke kritiek; — opbouwende,...

netelig, brandend, gevaarlijk. In andere betekenissen z critiek.

1 hachelijk, bedenkelijk, zorgelijk; 2 beoordeling, vgl. critiek.

(< Gr. = tot het beoordelen behorend; = beoordelen). Adj. Math. gebruikt ter aanduiding van bijzondere punten of getallen. B.v. kritieke punten van een kegelsneden-net, d.z. punten, die middelpunt zijn van alle kegelsneden van een bundel uit het net. Men hoede zich voor het Germanisme kritisch, dat in de physica is ingeslopen (kritische temperat...

Kritiek - het onderzoeken en beoordeelen van een voorwerp of handeling; ook hachelijk.

Kritiek bn. (-er, -st), zie CRITIEK en CRITISCH; — beslissend op den gunstigen of den ongunstigen afloop eener ziekte, betrekking hebbende op de crisis; (ook fig.): kritieke omstandigheden; een kritiek oogenblik; het staat er kritiek bij.