Appius Claudius Caecus - Romeins censor (4e-3e eeuw v.C.). Alhoewel zelf een patriciër spande hij zich in om de verouderde gebruiken en voorrechten van de patricii te breken. Een ware revolutionaire geest en wellicht de eerste grijpbare figuur in de Romeinse geschiedenis.
Als censor te Rome voltooide Appius Claudius Caecus in 312 v.C. de via Appia en de aquaeductus Aqua Appia. Hij gaf aan de vrijgelatenen het Romeinse burgerrecht en aan hun zonen een plaats in de senaat. In 307 en 296 v.C. was hij consul en tussen 292 en 285 dictator. Als oude, blinde man liet hij zich naar de senaatsvergadering brengen en sprak er een vlammende rede uit om de Romeinen aan te sporen de oorlog tegen Pyrrhos voort te zetten en diens vredesvoorwaarden te verwerpen (280 v.C.).
Hij hielp Cn. Flavius, zijn secretaris en zoon van een vrijgelatene, bij de publikatie van een boek met formules voor een wettelijke procedure bij de inleiding van een proces en de openbare publikatie van de kalender met de zittingsdagen van het gerecht, iets wat tot dan toe een privilege van de pontifices was geweest. Zie Fasti.
