Via Appia

betekenis & definitie

Via Appia - Belangrijkste en waarschijnlijk oudste heirbaan, die Rome met Capua verbond. De censor Appius Claudius Caecus liet haar aanleggen in 312 v.C., toen Rome in een strijd met Samnium was gewikkeld. In 244 v.C. werd de via Appia verlengd tot Brundisium, over Beneventum, Venusia en Tarentum tot een lengte van 365 mijl. Men begon in 295 v.C. met de aanleg van het wegdek, dat pas onder de Gracchen werd voltooid, en nu nog over verscheidene kilometers berijdbaar is. De via Appia werd reeds in de oudheid de ‘Regina Viarum’ genoemd, waarschijnlijk omdat zij de oudste en de breedste (met dubbele rijbaan) was. Het eerste deel van de via Appia, die Rome verlaat bij de Porta Capena, liep dwars door de nu droog gelegde Pontijnse moerassen tot Terracina, vandaar over Fundi, Formiae en Sinuessa naar Capua en Beneventum. Tot daar is het oude traject gemakkelijk terug te vinden, maar verder gaat het minder goed. Dit traject raakte steeds meer in onbruik toen de kortere weg naar Brundisium, de via Traiana, werd aangelegd over Canusium en Barium. Ten zuiden van Rome heeft de oude via Appia nog haar charme bewaard met de pijnbomen, de ruïnes van de oude graven (o.a. Caecilia Metella, de Scipionen) en enkele oude bruggen tussen Caudium (Caudijnse passen) en Beneventum. Vanuit Capua gaan vele vertakkingen, meestal ten onrechte ook via Appia genoemd, o.a. de via Popillia over Nola, Atena naar Rhegium in het zuiden.