Het eerste huisdier van de mens was de hond. Naar alle waarschijnlijkheid is onmiddellijk daarna het varken tam gemaakt.
In ieder geval is bekend, dat de mens al varkens hield voor hij in staat was geschreven berichten na te laten.Het tamme varken stamt af van een wild zwijn, dat grote overeenkomst vertoonde met de wilde zwijnen, die ook tegenwoordig nog in sommige delen van ons land worden aangetroffen. Wilde zwijnen zijn lenig, snel en vechtlustig. Wat dat betreft lijken ze weinig op de luie, trage varkens, die overal ter wereld worden gefokt en waarvan enige soorten afgebeeld staan op de tekeningen bij dit artikel.
Varkens worden meestal gefokt voor hun vlees en hun vet. Dat vet staat bekend als reuzel; varkensvlees wordt onder verscheidene benamingen in de handel gebracht. De huid van het varken wordt gebruikt voor de vervaardiging van handschoenen en portefeuilles.
Verscheidene godsdiensten verbieden hun aanhangers het eten van varkensvlees. In de Koran staat bijvoorbeeld, dat Mohammedanen geen varkensvlees mogen gebruiken, omdat dit dier als onrein wordt beschouwd. Varkens hebben de naam uiterst ‘vieze beesten’ te zijn. De werkelijkheid is echter anders. Varkens wentelen zich weliswaar vaak in modder en slijk maar daar hebben ze een reden voor. Ze doen dat om bij warm weer koel te blijven en om hun huid te beschermen tegen insekten.
Als varkens gehouden worden in stallen met schoon stro, zijn ze veel reiner dan paarden en koeien. Varkens kunnen het slachtoffer worden van een groot aantal dodelijke ziektes. Varkensfokkers zijn dan ook voortdurend bezig door middel van kruisingen sterkere rassen te fokken, die tegen deze ziekten bestand zijn. Normandisch varken