Een kwart eeuw geleden wist niemand, dat er een dier bestond als de panda. Niemand had het ooit gezien; niemand kon zijn bestaan vermoeden.
De panda leeft namelijk in een geïsoleerde bergstreek in het westelijke deel van China; van zijn bestaan kreeg men pas een vermoeden, toen een Franse missionaris de schedel en de beenderen van een panda-exemplaar opzond naar het museum voor natuurlijke historie te Parijs. Jarenlang probeerden verscheidene ontdekkingsreizigers tevergeefs een levend exemplaar in handen te krijgen. Dat lukte pas in 1937.In dat jaar liep een van de panda’s in de val en het dier werd overgebracht naar de dierentuin van Chicago. Toen dat eerste schaap over de dam was, volgden er spoedig meer en kon men een begin maken met de bestudering van dit zeldzame dier.
Aanvankelijk wisten de verzorgers van de gevangen panda’s niet met welk voedsel ze de dieren in leven moesten houden. In de natuur voedt de panda zich namelijk uitsluitend met bamboe. Het dier paste zich echter snel aan en leeft in gevangenschap vooral van graangewassen.
De panda lijkt wel wat op een zwart-witte teddybeer. Hij houdt er grappige manieren op na, die nooit nalaten publiek te trekken. Ondanks zijn uiterlijk is de panda niet verwant met de beer. Hij is echter wel familie van de wasbeer, die evenmin tot de berenfamilie behoort.